Vandaag kwam er een jonge vrouw in mijn praktijk. Vorige week mochten er veel puzzelstukjes op zijn plek vallen tijdens een opstellingssessie samen met haar moeder. Vandaag gingen wij via de holistische EMDR aan de slag met de onveiligheid en angst die zij altijd in haar hele systeem voelt. Tijdens de vorige sessie waren alle overtuigingen die haar leven op dit moment overheersen al helemaal duidelijk. Ze heeft verschillende momenten in haar leven gehad waarin haar veiligheid is beschadigd. Van tevoren hadden we samen bedacht en gevoeld waar we naar toe mochten gaan. Toch voelde het nog niet helemaal kloppend. Ik weet dat ik altijd naar dit gevoel mag luisteren in mijn lichaam. Daarom koos ik na overleg voor een regressietechniek waarbij haar onderbewustzijn terug ging naar een plek en situatie die bij haar opkwam. Via een mooie meditatiereis kwam zij uit bij het kleine meisje van 4 jaar waar juist alles goed voelde en nog veilig was. Ze keek naar zichzelf in haar prachtige gele jurkje die voor haar symbool staat voor de zon en lichtheid. Sinds hele lange tijd kon ze dit gevoel wat zij daar had, weer voelen in haar hoofd, hart en lichaam. Het meisje waarvan ze afgescheiden was geraakt. Daar op die plek, in dat huis had ze de veiligheid achter gelaten. Ze kon er niet meer bij komen en had de overtuiging dat ze alleen nog maar op die plek de veiligheid ooit weer zou kunnen voelen. Om echt contact te kunnen maken met dit kleine meisje mocht de jonge vrouw van nu de blokkades die ze voelde en vooral zag gaan afbreken. Ze zag een betonnen muur die ze volgens haar alleen met een bom kon laten exploderen. Alle puinstukken werden onder begeleiding van de drum opgeruimd, terug gegeven aan moeder aarde. Ze waren niet langer meer nodig. Eindelijk kon ze het kleine meisje weer zien en voorzichtig contact met haar maken. Voorzichtig werd haar handje gepakt en kon ze tegen dit kleine meisje zeggen: je bent veilig en je bent goed zoals je bent terwijl ik via de holistische EMDR deze overtuiging kon inbrengen in haar systeem. Toen zij dit helemaal kon voelen, nam ze dit kleine meisje mee naar een plek waar zij zich heel onveilig heeft gevoeld. Waarbij het nog steeds voelde dat ze haar oude plek, haar oude huis nodig had om de veiligheid ooit weer te voelen. Door dit stuk hardop uit te spreken: ik ben onveilig en via de EMDR los te maken uit haar systeem, kon er ruimte ontstaan. Ruimte om eerst tegen het kleine meisje te zeggen dat zij helemaal veilig is. Waarna uiteindelijk het kleine meisje mocht samensmelten met de volwassen jonge vrouw van nu. Het kleine meisje wat in haar hart mocht zitten waarna ze ik ben veilig kon zeggen en deze veiligheid tegen ieder lichaamsdeel mocht gaan zeggen. Het her-inneren van het kleine meisje, die nooit meer bij haar weg zal gaan. Waarbij ze de veiligheid in zichzelf mag gaan voelen zodat ze niet meer afhankelijk is van welke plek of situatie dan ook. De komende week gaat zij dit kleine meisje leren kennen, mee samen spelen, opnieuw mee kennismaken. Via meditaties, inner child songs en door juist die dingen te gaan doen die dat kleine meisje zo graag deed. Zodat de jonge volwassen vrouw de gele jurk aan kan gaan trekken en de lichtheid en zon mag gaan ervaren.