Heb je dat weleens tegen jezelf gezegd? Hardop om te voelen wat het met jou doet?
Terwijl ik in de shit sta van een paar heel lieve pony’s Voel ik dat het zo belangrijk is om de shit er te mogen laten zijn
Gelukkig ruikt deze poep lekker. Maar jouw eigen poep heeft meestal een minder lekker geurtje. En wat doet jouw systeem dan?
Er vanaf bewegen of er naar toe bewegen?
Juist. Inderdaad. HmmHmm
Ons instinct zegt: wegwezen met die shit.
Ik heb er geen zin in. Je zoekt een vluchtroute of gooit de deur weer dicht.
Zeg nu maar eens hardop: mijn shit er mag zijn. En voel eens in jezelf wat er gebeurt. Mogen de woorden binnenkomen? Wat gebeurt er in jouw lichaam? In jouw hoofd? Waar zit je adem als je dit zegt? Misschien voel je spanning of juist ontspanning.
Wanneer er vroeger geen ruimte was voor jouw shit,
Er niemand was om jou een knuffel te geven
Jou echt te zien
Of te voelen
Werd dit stuk in jou afgewezen.
Er was geen ruimte voor.
Daardoor heb je jezelf afgesloten. Je bent je gaan aanpassen. Je bent gaan geloven dat jij onbelangrijk bent. Dat je geen ruimte mag innemen. Dat je geen liefde verdient. Dat je jezelf al helemaal niet op de eerste plaats mag zetten.
Au, het doet pijn als dat binnenkomt. Dat je beseft dat je deze gedachtes nodig had om jezelf te beschermen. In overleefmodus. Het kan iets triggeren in jou Weet dat er dan bewustzijn op zit. En dat dit bewustzijn al het halve werk is naar transformatie
Ik zie jou. En ja, jouw shit mag er helemaal zijn.
Wat ben je eenzaam geweest.
Verward waarom je niet jezelf mocht zijn.
Met alles wat daarbij hoort
Ook heb je dat kleine meisje of jongetje in jezelf alleen gelaten.
Omdat je niet meer wist hoe je bij haar of hem moest komen.
Door jouw shit te gaan herkennen en erkennen geef je het ruimte.
Het mag er zijn.
Omarm het.
Zelfs als het heel erg stinkt.
Ik help je graag.
Als je deze keer niet alleen wilt poepscheppen.
Je voelt het zelf wel als je hier aan toe bent.
Ik ben er voor je.
